قلمروتاریک

همیشه شبها از ته حیاط می ترسیدم، احساس می کردم حتما توش چیزی هست، که داره منو نگاه می کنه،
مدتیه که یه باغچه پایین حیاط درست کردم و روزها برای اینکه برای کاشتن آمادش کنم، به اونجا میرم ، یواش یواش داره آماده می شه
امشب، وقتی رفتم توی حیاط ، با تعجب فهمیدم که دیگه اون ترس عجیب رو ندارم، و دیگه ته حیاط برام مبهم نیست، توی ذهنم، حالا خاطره صبح های آفتابی از پایین حیاط مونده

همیشه از چیزهایی که نمی بینیم یا نمی دونیم می ترسیم، برای یکبار هم که شده، به قلمروتاریک ترسهای غیر منطقی تون، قدم بذارین و سعی کنین آفتابی ترین لحظاتشو بخاطر بسپارین