زندگی فنجانی است

زندگی فنجانی است
که به اندازه امید تو در آن چای است
دستهایت آتش دور آن حلقه بزن
که به گرمای وجود و روحت
چای آن گرم شود
با دو چشمت بنگر
آسمان در آن است
عطر بی همتایش همه جا پر شده است
نوش جانت باشد
***
جرعه ای نوشیدم
ابروانم گره ای از غم خورد!!!
با خود اندیشیدم با خودم خندیدم
یادم آمد که ز یادم رفته
چای تلخ است اما
زندگی شیرین است
اگر از قند دلت
توی آن آب کنی