اندر باب عشقولانه

عشق، مثل یه بوته گل، توی انسان یواشکی رشد می کنه و اولین شکوفه اون، توی صورتش باز می شه.
عشق، عین اینه که یه بوته گل سرخ رو در آغوش بکشی، بدون اینکه زخم خارهای تیز و پنهان اونو حس کنی.
عشق، عین رنگین کمان توی چشمهای آدمها می درخشه، برای همینه که هزار بار قشنگتر می شن.
مرمر می گه: عشق های کوچولوی و ساده دنیا، انسان رو آماده می کنن تا عشق اصلی رو پیدا کنه.

خودمونیم ها، کسی که عاشق توست، صورتش عین گل، درونش قوی و چشماش پر از پروانه های هفت رنگه.

خیلی قشنگی آقای خدا
هشت تا دوستت دارم